IPC Indian Penal Code EduGuide

မသက်ဆိုင်ကြောင်းရှင်းလင်းချက်- ဤလျှောက်လွှာသည် မည်သည့်အစိုးရအဖွဲ့အစည်း၏ ကိုယ်စားလှယ်နှင့်မျှ မသက်ဆိုင်ပါ။ ၎င်းသည် ပညာရေးဆိုင်ရာ ရည်ရွယ်ချက်အတွက် ဖန်တီးထားသော သီးသန့်ပလက်ဖောင်းတစ်ခုဖြစ်သည်။ ဤအက်ပ်မှ ပံ့ပိုးပေးသည့် အချက်အလက် သို့မဟုတ် ဝန်ဆောင်မှုများကို မည်သည့်အစိုးရအာဏာပိုင်မှ ထောက်ခံခြင်း သို့မဟုတ် ပိတ်ဆို့အရေးယူခြင်း မရှိပါ။ အကြောင်းအရာအရင်းအမြစ်- https://lddashboard.legislative.gov.in/actsofparliamentfromtheyear/indian-penal-code

Indian Penal Code (IPC) သည် အိန္ဒိယနိုင်ငံ၏ အဓိက ရာဇ၀တ်ကျင့်ထုံးဖြစ်သည်။ ၎င်းသည် ရာဇဝတ်မှုဆိုင်ရာ ဥပဒေ၏ ရှုထောင့်အားလုံးကို လွှမ်းခြုံရန် ရည်ရွယ်သည့် ပြည့်စုံသော ကုဒ်တစ်ခုဖြစ်သည်။ ကုဒ်ကို သောမတ်စ်ဘာဘင်းတန် မကာလေ၏ ဥက္ကဋ္ဌအဖြစ် သောမတ်စ်ဘာဘင်တန် မကာအိုလေ လက်အောက်ရှိ 1834 တွင် 1834 ခုနှစ်တွင် ဖွဲ့စည်းခဲ့သော Charter Act of 1833 အရ အိန္ဒိယနိုင်ငံ၏ ပထမဥပဒေကော်မရှင်၏ အကြံပြုချက်များအပေါ် 1860 တွင် ရေးဆွဲခဲ့သည်။ ၎င်းသည် 1862 ခုနှစ်အစောပိုင်းဗြိတိသျှ Raj ကာလအတွင်းဗြိတိသျှအိန္ဒိယတွင်အသက်ဝင်ခဲ့သည်။ သို့ရာတွင်၎င်းတို့၏ကိုယ်ပိုင်တရားရုံးများနှင့်တရားရေးစနစ်များပါရှိသော 1940 ခုနှစ်များအထိ၎င်းတို့၏ကိုယ်ပိုင်တရားရုံးများနှင့်တရားရေးစနစ်များပါရှိသော Princely ပြည်နယ်များတွင်၎င်းအလိုအလျောက်ကျင့်သုံးခြင်းမရှိပေ။ ကျင့်ထုံးဥပဒေအား အကြိမ်ပေါင်းများစွာ ပြင်ဆင်ခဲ့ပြီး ယခုအခါတွင် အခြားသော ပြစ်မှုဆိုင်ရာ ပြဋ္ဌာန်းချက်များဖြင့် ဖြည့်စွက်ထားပါသည်။

ဗြိတိသျှအိန္ဒိယအင်ပါယာကို ပိုင်းခြားပြီးနောက်၊ အိန္ဒိယရာဇသတ်ကြီးသည် ၎င်း၏ဆက်ခံသောနိုင်ငံများ၊ အိန္ဒိယ၏စိုးမိုးအုပ်ချုပ်မှုနှင့် ပါကစ္စတန်ရာဇသတ်ကြီးအဖြစ် သီးခြားလွတ်လပ်စွာ ဆက်လက်တည်ရှိနေသည့် အိန္ဒိယရာဇသတ်ကြီးအား အမွေဆက်ခံခဲ့သည်။ Jammu နှင့် Kashmir တို့တွင် အသုံးပြုနိုင်သော Ranbir ရာဇသတ်ကြီး (RPC) သည်လည်း ဤကျင့်ထုံးအပေါ် အခြေခံပါသည်။ ဘင်္ဂလားဒေ့ရှ် မှ ပါကစ္စတန် ခွဲထွက်ပြီးနောက်တွင် အဆိုပါ ကုဒ်ကို ဆက်လက် ကျင့်သုံးခဲ့သည်။ အဆိုပါ ကျင့်ထုံးဥပဒေအား ကိုလိုနီခေတ် မြန်မာနိုင်ငံရှိ ဗြိတိသျှ ကိုလိုနီ အာဏာပိုင်များ၊ သီဟိုဠ်ကျွန်း (ခေတ်သစ် သီရိလင်္ကာ)၊ ရေလက်ကြား အခြေချနေထိုင်မှုများ (ယခု မလေးရှား ၏ တစ်စိတ်တစ်ပိုင်း)၊ စင်ကာပူနှင့် ဘရူနိုင်း တို့က လက်ခံကျင့်သုံးခဲ့ပြီး ထိုနိုင်ငံများတွင် ရာဇ၀တ်ကျင့်ထုံးများ ၏ အခြေခံအဖြစ် ကျန်ရှိနေပါသည်။

ဤအက်ဥပဒေ၏ ရည်ရွယ်ချက်မှာ အိန္ဒိယနိုင်ငံအတွက် အထွေထွေ ရာဇ၀တ်ကျင့်ထုံးတစ်ခု ပေးရန်ဖြစ်သည်။ ကနဦး ရည်ရွယ်ချက်မဟုတ်သော်လည်း၊ အဆိုပါအက်ဥပဒေသည် အိန္ဒိယနိုင်ငံတွင် အာဏာတည်သည့်အချိန်၌ အာဏာတည်သော ရာဇသတ်ကြီးဥပဒေများကို ရုပ်သိမ်းခြင်းမပြုပေ။ ထိုသို့ဖြစ်ရခြင်းမှာ ကျင့်ထုံးဥပဒေတွင် ပြစ်မှုအားလုံး မပါဝင်သောကြောင့် အချို့သောပြစ်မှုများသည် ပြစ်မှုဆိုင်ရာအကျိုးဆက်များမှ ကင်းလွတ်ရန်မရည်ရွယ်ဘဲ ကျင့်ထုံးဥပဒေဘောင်အတွင်းမှ ချန်ထားခံရခြင်း ဖြစ်နိုင်သည်။ ဤကျင့်ထုံးဥပဒေသည် အကြောင်းအရာတစ်ရပ်ရပ်နှင့်စပ်လျဉ်း၍ ဥပဒေတစ်ရပ်လုံးကို စုစည်းထားပြီး ယင်းဥပဒေထုတ်ပြန်သည့်ကိစ္စများနှင့်စပ်လျဉ်း၍ ပြည့်စုံမှုရှိသော်လည်း၊ ကုဒ်အပြင် ပြစ်မှုအမျိုးမျိုးကို စီမံခန့်ခွဲသည့် နောက်ထပ်ဥပဒေများစွာကိုလည်း ပြဋ္ဌာန်းထားပါသည်။

အိန္ဒိယရာဇသတ်ကြီး 1860 တွင် အခန်းပေါင်း နှစ်ဆယ့်သုံးပိုင်းခွဲကာ အပိုင်းငါးရာ ဆယ့်တစ်ပိုင်း ပါဝင်သည်။ ကုဒ်သည် နိဒါန်းတစ်ခုဖြင့် စတင်သည်၊ ၎င်းတွင် အသုံးပြုထားသော ရှင်းလင်းချက်များနှင့် ခြွင်းချက်များကို ပေးဆောင်ပြီး ကျယ်ပြန့်သော ပြစ်မှုများကို အကျုံးဝင်ပါသည်။

အခုပဲ ဒေါင်းလုဒ်လုပ်ပြီး ဖတ်ကြည့်ပါ :-)